وضعیت اشک در بیماران تحت درمان با ایزوترتینویین

هدف: بررسی وضعیت اشک در بیماران تحت درمان با ایزوترتینونین مبتلا به آکنه ولگاریس. روش پژوهش: این مطالعه مداخله‌ای بر روی بیمارانی که کاندید دریافت ایزوترتینویین (آکوتان) برای مدت دو ماه بودند، صورت گرفت. قبل از شروع درمان شرح حال در مورد علایم خشکی چشم و معاینه کامل چشم شامل ارزیابی بهترین دید اصلاح‌شده، آزمون‌های شیرمر و شکست لایه اشکی هم‌چنین بررسی سگمان قدامی توسط اسلیت‌لامپ انجام گرفت. در ادامه پس از طی مراحل کامل درمان، دوباره معاینه کامل چشم در این بیماران به شیوه ذکر شده انجام شد و نتایج مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها: سی و نه بیمار وارد مطالعه شدند. پیش از شروع درمان پنج بیمار و پس از آن 19 بیمار از خشکی چشم شکایت داشتند (001/0P<). زمان آزمون شکست لایه اشکی قبل از درمان 1±13 ثانیه بود که پس ازدرمان به 1±9 ثانیه کاهش یافت (001/0P<). آزمون شیرمر قبل از درمان2±22 میلی‌متر بود که به 5±18 میلی‌متر تنزل پیدا کرد. پیش از درمان تنها 4 بیمار دچار علایم بلفاریت بودند که پس از درمان این میزان به 19 بیمار افزایش یافت (001/0P<). نتیجه‌گیری: مصرف ایزوترتینویین با میزان روزانه 1-5/0 میلی‌گرم در هر کیلوگرم وزن بدن برای مدت دو ماه با اختلال در ترشح اشک، منجر به ایجاد علایم خشکی چشم و افزایش شدت بلفاریت می‌گردد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1391؛ دوره 17، شماره 4: 357-362